De microfoon

Als microfoon ben ik heel kwetsbaar, dat weten heel veel mensen niet maar er wordt altijd op mij gescholden. De microfoon deed het weer niet, heb jij er iets van verstaan? Ik krijg het altijd op mijn kop terwijl ik niet anders doe dan aansluiting maken. Er wordt van alles gedaan om mij zo goed mogelijk te bedienen maar weet je wat het is? De mensen die mij gebruiken weten niet hoe ze met mij om moeten gaan. Er zijn maar weinigen die echt vertrouwd met mij zijn.

Er zijn mensen die steeds om mij heen kijken als ze praten. Ze duiken dan weer rechts en dan weer links naast mij op, dan zien ze het publiek wel maar het is de bedoeling dat ze met hun lippen voor mij blijven staan want als ze steeds om mij heen dralen missen ze mij en komt hun geluid niet over.

Je hebt ook van die mensen die bang voor mij zijn, ze nemen zoveel afstand of ze duiken onder mij of buigen over mij heen. En altijd krijg ik de schuld.

Daarom neem ik vandaag maar even het woord. Lieve mensen, als jullie willen dat wat jullie zeggen helder en duidelijk overkomt kom dan met je lippen dicht bij mij. Luister of ik overbreng wat je zegt, het is vaak goed hoorbaar. Blijf dichtbij met je lippen. Denk maar gewoon dat ik een oor ben waar je in moet spreken omdat je in een zaal vol mensen bent. Zolang je maar dicht bij dat oor blijft zal iedereen je horen. Ik zal je eeuwig dankbaar zijn als ik niet altijd de schuld krijg van jouw wegkijken. Doe het voor mij, alsjeblieft…..

Coby Poelman-Duisterwinkel