Paasfeest op het kerkhof
Nog een klein stukje. Rrrrrt, achteruit, vooruit, klaar. Voorzichtig manoeuvreert ze de feestelijke stof onder de naaimachinevoet vandaan. Ze knipt de draden door en loopt naar de spiegel om haar uitbundig gekleurde creatie te keuren. Morgen zal ze in paaskleding het opstandingsfeest meevieren.
Ze kijkt op haar horloge, ze loopt al een tijdje met een plan. Het is bijna sluitingstijd. Vorig jaar om deze tijd kocht ze een doos vol narcissen omdat ze waren afgeprijsd.
Als ze naar de supermarkt fietst, ziet ze de narcissen al staan. Op een kartonnen bord staat: ‘Nu gratis meenemen’. Wauw, dat komt goed uit. Ze vraagt hoeveel ze mee mag nemen. Zoveel ze bergen kan, maakt een handzwaai haar duidelijk. Na Pasen zijn ze toch uitgebloeid en klanten komen er nu niet meer.
Thuis haalt ze de beschreven strookjes met de witte lintjes uit de keukenla en loopt met haar vracht naar het kerkhof. Aan elke pot bevestigt ze een strookje en bij ieder graf zet ze er één neer.
Even uitrusten op haar vertrouwde plekje op de bank. Haar gedachten dwalen af naar haar geboorteplaats aan de andere kant van de wereld. Daar liggen háár dierbaren naast de kerk te wachten op het grote paasfeest. De mensen in deze graven heeft ze niet gekend, maar het zijn evengoed haar broeders en zusters.
Achter haar knerpt het grindpad. Zij kijkt om en ziet de vrouw van de dominee.
Tranen
Verder lezen? Neem contact op via cobytjeert@live.nl
Bloemen, licht...alles wordt nieuw.
BeantwoordenVerwijderenMooi verhaal Coby.
Fijne Paasdagen.
Hilly
Dankjewel Hilly. Ik wens jou ook goede paasdagen.
BeantwoordenVerwijderenHartelijke groet, Coby