Nieuw behang

Met tassen vol behang

in een lichtgele tint

fiets ik in de voorjaarszon

fluitend langs de Lindt,

ik ga de lente plakken.

Het oude is al afgeweekt,

de geur van stijfsel groet,

schroevendraaiend

komt het stopcontact

mij knarsend tegemoet.

Nog even peuteren

aan resten roze en grijs.

De kwast strijkt

wat wil rollen plat,

links komt op rechts,

inspanning kleurt mijn wangen.

De armen vol met lente,

mijn haar raakt het plafond.

Het zachte plofgeluid

laat het geweekte hangen,

al strijkend tover ik

mijn voorjaarsdroom.

Vanaf mijn hoge troon

zie ik mijn liefste komen

met elzenkatjes die hij

voor mij heeft geplukt.

Uitbundig mengt zich stuifmeel

met snippers plakkend geel

en vluchtig zweeft de lente

door de lucht.

Coby Poelman-Duisterwinkel.

Uit: "De voordracht" (2013)