De zon schijnt,
hij stapt
van achter zijn krant
in de auto,
sporttas in de hand,
rijdt naar het sportgebouw,
puft op de loopband
in het blauw,
zoveel stappen
per minuut,
bestijgt de fiets
naast buurman Ruud,
beloont zich
met een warme douche,
haalt zijn colbertje
uit de hoes,
zwaait door het raam
onderweg naar huis
naar een sportieve jogger,
die is al bijna thuis,
rijdt een genietende fietser voorbij
en denkt bij zichzelf;
dat is toch niets voor mij.
Coby Poelman - Duisterwinkel
Gepubliceerd in de bundel "Granaatjes met een gouden slot"
Leuk gedicht Coby.
BeantwoordenVerwijderenHaha, maak je nou grappen over de sportschool ? Leuk geschreven!
BeantwoordenVerwijderenHaha je zou het als een soort spiegelgedicht kunnen lezen. Een eye-opener;)
Verwijderen