En dan komt er de dag
dat we gedenken wie je was.
Jouw leven trekt aan ons voorbij,
we zien weer even: Zo was jij.
dat we gedenken wie je was.
Jouw leven trekt aan ons voorbij,
we zien weer even: Zo was jij.
Je houding en je stille lach,
de lieve knuffel die je gaf,
je meeleven met iedereen,
je ging in stilte van ons heen.
Vandaag leeft jouw herinnering
als gouden rand rond onze kring.
Coby Poelman - Duisterwinkel
Op verzoek geschreven voor een herdenkingsdienst in een verzorgingshuis
waar ook niet gelovige mensen herdacht worden.
Heel mooi gedicht Coby.
BeantwoordenVerwijderenFijn Hilly, dankjewel!
VerwijderenMooi...
BeantwoordenVerwijderenDankjewel Sandi
Verwijderen