Als de pleister loslaat

Zolang er maar gezwegen wordt,

de wond niet is ontpleisterd,

maar als de pleister uit de hoekjes rolt,

tot rond de wond langzaam onthecht,

zwabbert dat wat nog over is

gevaarlijker dan ooit.

Dan barst het onderhuidse

als een stroom van lava,

een niet te stuiten kracht

alsof een vissenbak

uit al zijn wanden barst.

Wanneer het angstig stil wordt

na het flitsend licht,

het luchthappen verstomt,

de lichtkant van de maanvis boven komt,

vergeving ruimte biedt,

voel je je eindelijk geliefd.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Geïnspireerd door het boek Aquarium van David Vann