De man op het kerkhof

Er was een tuinman

op het kerkhof,

hij rustte van zijn zware werk.

Ik kwam om een gedicht

te brengen,

hurkte bij de zwarte zerk,

legde het voorzichtig,

aangedaan

onder een koperen gewicht.

Zag ik de tuinman kijken?

‘k voelde mijn tranen gaan,

hij liet niets blijken.

’k streelde de gekerfde letters,

spelde de bekende bijbeltekst.

Kwam de tuinman in beweging,

gebogen liep hij richting kerk.

Stille Tuinman,

met uw bewogen hart,

hebt U misschien

van de innerlijke smart,

snikkend uit mijn

herinnering gegraven,

een groot deel meegedragen?

Coby Poelman-Duisterwinkel

Uit: "Verstillend Licht" (2012)