zaterdag 25 mei 2013

Pieuw



Op zijn stokje dribbelt hij
van links naar rechts
en weer terug,
zijn kopje opgeheven
zingt hij zijn Pieuwelied,
tevreden in zijn kooitje
met water en wat voer
zingt hij in zijn
gekleurde verentooi:

Ben ik niet mooi,
ben ik niet mooi?
Zo heeft Hij mij geschapen,
zo blij en goed gemutst!

Hij scherpt zijn kleine snavel
en dan huppeldepup,
van links naar rechts
en weer terug,
zijn kopje opgeheven
zingt hij opnieuw zijn Pieuwelied,
het kwettert door de kamer.
Pieuw is een grasparkiet.

Coby Poelman-Duisterwinkel

2 opmerkingen:

  1. Coby,

    Een leuk gedicht, graag gelezen.

    Lentegroet,
    Hilly

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hilly, dank je wel! Pieuw is een herinnering uit mijn kindertijd. Kwam even weer boven omdat we voor gedichtensite gedichten bij het thema vogels moesten schrijven. Leek me wel aardig om als kindergedichtje te plaatsen. Toen we op een keer na de vakantie thuis kwamen kwam de buurvrouw met een bedroefd gezicht naar de auto om ons te vertellen dat Pieuw dood was. Ik zie het nog voor me, ze vond het zo erg. Dat zijn van die herinneringen die blijven. Ik wilde Pieuw daarom op zijn vrolijkst beschrijven.

    Hartelijke groet van Coby.

    BeantwoordenVerwijderen