‘t Was in de nacht
van Valentijn
dat de vliezen braken
jouw komst
ons deed ontwaken.
We hadden je zo vroeg
nog niet verwacht,
reden in de stilte
beschenen door de maan
naar waar je ‘t levenslicht
aanschouwen zou.
Pas aan het einde van
die lange dag,
de moed bijna verloren
werd jij, mijn Valentijn
intens gewenst
geboren.
Coby Poelman-Duisterwinkel
Gebeurtenis in 1986, beschreven op 13 februari 2011.
Gepubliceerd in "De voordracht" (2013)
Gepubliceerd in "De voordracht" (2013)
Het kunstwerk is van Theo Onnes.
Wat een bijzonder Valentijngedicht Coby.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes,
Hilly
Lieve Hilly, hartelijk dank voor al die waarderende woorden die je hier onder mijn gedichten schreef. Het is elke keer weer een verrassing om je reacties te lezen.
VerwijderenDeze Valentijnsnacht zal altijd een bijzondere herinnering blijven.
Hartelijke groet van Coby.