Licht buigt zich
schaduwrijk over je graf
je hoort het roepen van je naam
gevolgd door het
doe weg die steen
kom toch naar buiten,
maak de windsels los!
Die woorden waren toch voor Lazarus
maar ‘k hoor ze nu zo duidelijk
zijn ze dan ook voor mij?
Was ik dan levend dood,
hebben mijn dierbaren
als Lazarus zijn zussen
zich zorgen over mij gemaakt,
om hulp gevraagd
ben ik daarom nu zo intens geraakt,
bevrijd en vol van vreugde?
Het kan niet anders
Christus is het die mijn hart verheugde
Hij heeft mij opgewekt,
wat ben ik blij!
Coby Poelman-Duisterwinkel.
N.a.v. een preek over Johannes 11 : 1 - 44
De aquarel is van Anco Wigboldus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten