De voordracht

Zoals ze daar stond,

fier en rechtop,

beweginkjes

in haar benen,

geen enkele schroom,

puur uit het hoofd,

concentratie

tot in de tenen.

Hoe ver ze al was

in haar nevelige geest,

bij voordrachten

leek ze aanwezig.

Hoe klonk haar ontzag

in de stem

van de haan

voor de hond

in de tweespraak

gesproken,

trefzeker haar ogen

in ‘t diepst van

haar rol

hierbij beurtelings

blikkend bewogen

tot het steeds

mooier gespeelde slot

waar ze langzaam

voorover gebogen

voor de toeschouwers

langs kwam sluipen,

stil de haan

in het hok liet kruipen.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Te beluisteren op  http://audiogedichten.nl/index.php?option=com_content&task=view&id=146

Gepubliceerd in het boek "De voordracht"