Tranen in de eredienst

 

Hij preekte over tranen,

weet je dat God ze telt,

en het moment onthoudt

wanneer ze zijn geweld,

dat Hij ze opvangt in een kruik

en ons betraand gezicht

zal drogen als we bij Hem zijn

en Hij zich tot ons richt?

Hij kent al onze tranen,

huilde Hij met ons mee,

de tranen in zijn kruik gespaard

waren ze van ons twee?

De preek, het was zo troostend,

alsof God zelf hier sprak,

ik voelde Zijn aanwezigheid,

was zo op mijn gemak.

Soms heb je het zo nodig,

de eredienst, Zijn woord,

je kunt gesterkt de week weer in

en Hij trekt met je voort.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Gedichtendag Nienoord, 26 januari 20.00 uur. Reserveren kan nog

 

Coby Duisterwinkel en Piety over thema Vriendschap tijdens gedichtendag - Nieuws - Welkom in Zuidhorn

Oorlogsleed (gedicht bij het boek 't Hooge nest van Roxane van Iperen)

 

Zo onopvallend mogelijk

volop in het verzet,

gevaar voor eigen leven

is niet wat hen belet.

Redding van mensenlevens

is wat hen dagelijks drijft,

moedig en zelfverzekerd

is hoe men hen omschrijft.

Uiteindelijk verraden,

veel levens op het spel,

in handen van de vijand,

hun leven wordt een hel.

Hoe dit te overleven,

van huis en haard verjaagd,

de kou, de jeuk, de honger,

zie wat een mens verdraagt.

Een handgebaar drijft naar het gas,

wie komt er onderuit,

ziekte en honger, uitgeput,

voor wie maakt het iets uit,

de stank, zo overheersend,

de hondenbek, de zweep,

wie kan eraan ontkomen,

men heeft je in hun greep.

En toch, ze overleefden

ze bleven bij elkaar,

de ander moed insprekend,

wat hadden ze het zwaar.

Als levende geraamten

keerden de vrouwen weer,

omarmden hun geliefden,

het doet nog altijd zeer…

Coby Poelman-Duisterwinkel

Geschreven na het lezen van het indrukwekkende boek van Roxane van Iperen, “‘t Hooge nest”

De punchmachine

Coby, ik heb een nieuwe kringloop gevonden in de stad. Zullen we daar even kijken?

“Buurtkringloop” lees ik op een pand. 

We zetten de fietsen op slot en gaan naar binnen.

Meteen bij binnenkomst zie ik hem staan. Er hangt een briefje aan: Naaien zonder draad.

Dat maakt mijn nieuwsgierigheid nog groter. 

Mijn hekel aan naaimachines hangt samen met de gevoelige draadspanning en het knappen van en steken van draden door naalden.

Wow, dat is toch te gek, dit is net wat ik zoek. Naaien zonder draad.

Ik lees het briefje aandachtig door en de winkelbedienden zijn zeer geschikt. 

Eén van hen heeft al een you tube filmpje voor me opgezocht om de machine te demonstreren. 

De mooiste creaties komen onder de naaivoet vandaan. 

Het geheim is dat de materialen die je gebruikt door de naalden met weerhaakjes de delen op elkaar naaien, wat aan vilten doet denken.

Het is wel zaak om materialen te gebruiken die iets wolligs over zich hebben, anders hecht het niet op elkaar. 

Mocht de machine niet doen wat hij moet doen mag ik hem terugbrengen en krijg ik het geld retour. Wat een service! 

Omdat we op de fiets zijn en nog even uit eten willen in de stad mogen we hem later in de week ophalen.

In opgewekte stemming om mijn mooie aankopen, er lagen ook nog mooie kralen, fietsen we verder. 

Onderweg maak ik al plannen wat ik er allemaal mee wil gaan doen.

Daar is hij dan. Mooi lichtgewicht ding. 

Ik til hem zo op mijn bureau. 

Stekkertjes erin, voetpedaal op de grond, proeflapje en wollen draadjes, proberen maar. 

Wow wat superleuk is dit. 

Aan de voorkant zie je gewoon de draadjes die ik gebruikt heb en aan de achterkant hebben zich mooie viltrandjes gevormd. Hij doet het! Hij hoeft niet terug.

De volgende dag weer op kringlooptocht, nu op zoek naar pluizige wol want op internet heb ik gezien hoe met die machine gewerkt wordt. Men trekt een wollige draad wat uit elkaar en legt het los op de te versieren stof. Met de naalden er overheen en ziedaar, een mooi vlak ingekleurd.

Bij twee kringloopwinkels zijn heel veel bollen wol met prachtige kleurtjes. 

Met een tas vol knotjes en bolletjes en een effen fleece sjaal rijden we huiswaarts. 

Het feest kan beginnen!

Coby Poelman-Duisterwinkel

Droevig bericht

Vanmorgen trof mij het bericht dat Torcque is overleden. Met Arie Torcque had ik een goede samenwerking wat betreft het delen van een gezamenlijke passie. Hij vroeg mij ooit via trouw.nl om gedichten bij zijn schilderijen te schrijven die hij wilde publiceren in zijn jubileumboek "Echo van de stilte" Zo leerde ik hem kennen en er volgde een prettige samenwerking en later een ontmoeting met zijn familie in Rotterdam tijdens een expositie van zijn werken. Hij was een getalenteerd schilder en tekenaar. Onze gedachten zijn bij zijn levensgezel Regina en familie.

Hieronder één van de gedichten die ik schreef bij zijn schilderij.

Lieve pop

Het lied dat ik voor jou zal spelen

gaat over mij, luister maar goed.

De blokken vormen kleurentreden

naar boven en beneden

zoals een fluit ook doet.

Ga ik omlaag dan hoor je boos en donker

klim ik omhoog weerklinkt het lichte geel.

Soms zit de hoogte in je sokken,

de lage tonen in je keel

bijvoorbeeld als ik op mijn handen sta,

mijn voeten hoog tegen de muur van blokken,

soms duikel ik van mokkend zwart

naar blij licht roze of andersom

zo speel ik op de blokfluit stukjes mij.

Jij bent het trouw aanmoedigend publiek

van mijn gekleurde blokmuziek,

voor jou speel ik vandaag mijn

zachtste kleurenlied.

Coby Poelman-Duisterwinkel.

Geschreven bij een schilderij van Torcqué voor zijn jubileumboek "Echo van de stilte" dat is uitgekomen in juli 2011.
Dit schilderij heb ik tevens mogen gebruiken voor mijn kinderboekje "Bijbels alfabet voor jou" (2012)

Dinsdag 17 januari interview bij radio Het Hogeland

Voor wie interesse heeft, op dinsdag 17 januari mag ik om 14.00 uur te gast zijn in de studio van https://omroephethogeland.nl/luister-live/  voor een interview over de gedichten die ik schrijf. Men vroeg mij of ik dit zelf op sociale media wilde aankondigen. Vandaar deze keer een aankondiging.

Een vernieuwde blik

Als ik nu eens met ogen kijk

van Hem die in mij woont,

ziet iemand dan iets van Zijn rijk,

zie ik wat Hij mij toont?

Mag ik door Uw bewogenheid

de ander leren kennen,

dat die ook Uw barmhartigheid

en liefde mag herkennen?

Coby Poelman-Duisterwinkel