donderdag 31 januari 2019

Een lied van hoop en troost


Eenden in de kerkhofsgracht
vertellen een verhaal,
het werd al eeuwen doorverteld
in eigen eendentaal.

Ze melden aan wie achterbleef
in dit vergankelijk leven;
zoek je steun bij Wie men leeft
wat Hij ook jou wil geven.

Ze zwemmen verder door het kroos
op zoek naar wie wil weten
hoe lang geleden Iemand koos
voor wie niet wordt vergeten.

Eenden in de kerkhofsgracht
ze kennen veel verdriet,
maar hun verhaal van hoop en troost
klinkt als een opweklied.

Coby Poelman - Duisterwinkel


zondag 27 januari 2019

Orgeltaal


…Pom pom pom pom…
Je hoort Hem lopen
in de orgeltonen
onder de zetting van de melodie
dan staat Hij even stil
om Simon en Andreas
aan te sporen.
…pom pom pom pom…
stapsgewijs voert in het spel
de organist ons verder,
we zien verlaten netten,
het pom-geluid gaat door
alsof Hij nu voorbij komt,
ons eveneens tot volgen roept
onder het zingen van het lied
hoe Jezus langs het water liep,
…pom pom pom pom…
…kom kom kom kom…

Coby Poelman – Duisterwinkel

Geïnspireerd door het orgelspel van Sietze de Vries bij lied 531 "Jezus die langs het water liep" op zondagmorgen 27 januari 2019 in de Martinikerk van Groningen

vrijdag 25 januari 2019

Wintergroet uit Dokkum

Vanachter het raam
aanschouwt hij zijn jeugd,
emotie vult zijn ogen,
koorts gloeit in zijn hart,
herinnering flitst voorbij,
zijn gehoor, iets minder scherp
spitst zich op geluid
van komend
en wegstervend ijzer.
Dokkum viert, Dokkum zwiert

Het Fries klinkt rond de molen,
op bankjes in schaatsvorm
wordt popelend geknoopt,
mutsen, sjaals en tassen
kleuren het fonkelend grijs.
Dokkum viert, Dokkum zwiert,
een paradijs op ijs!

Coby Poelman - Duisterwinkel

donderdag 24 januari 2019

Sneeuwpersjes




De buurvrouw, een Hongaarse
heeft het mij geleerd,
zodra er sneeuw gevallen is
je persjes vlijen op het ongerepte.
Zoals vroeger op het gras
de lakens bleekten,
veel wit op weinig groen,
zo liggen daar mijn kleden
tot het wit ze heeft bedekt.

Dan kom ik,
een knipoog naar opzij,
veeg sneeuw tot in de polen
van links naar rechts
en andersom, keer,
laat ze weer ondersneeuwen.

Geklopt, verspreid
op vloerverwarmde tegels
schoon gewreven,
door pluizen
blauw en rood omgeven
liggen ze te drogen
voor mijn knieën,
schone witte doeken
vielen grijzig in de mand.

Hoogpolig, wonderschoon,
vertolken mij
de handgeknoopte kleden
hun zeer oprechte dank.

Coby Poelman - Duisterwinkel


Uitgekozen bij een schilderij van Torcqué voor zijn jubileumboek dat is uitgekomen in juli 2011.

https://luistergedichten.nl/index.php/categorieen-algemeen/10-levensbeschouwelijk/112-sneeuwpersjes

dinsdag 22 januari 2019

Een wandeling per dag


Kom, loop weer eens een ommetje
en zwaai je armen zwierig los,
kijk eens naar al die vogels,
zijn ze niet prachtig uitgedost?
Zoek af en toe een schelpenpad,
verwonder je om wat je ziet
alsof je voor het eerst een dag
naar buiten mag, als kind geniet.
Zo wordt het grijze kleurig
en viert je lichaam feest,
je tintelt zacht en door je kracht
merk je hoe goed het is geweest.

Kom, loop weer eens een ommetje
en zwaai je armen in de maat
geniet van ’t middagzonnetje,
wacht niet totdat die ondergaat,
geen sportschool kan er tegenop,
je krijgt al lopend energie,
je wordt verlost van elk getob,
kom, gun je die traktatie!
Zwaai onderweg eens naar die vrouw
achter haar orchideeën
of naar de buurman met zijn hond,
kom je al op ideeën?

Een wandeling per dag is fijn
ook als het weer wat grauw is,
zo heerlijk om weer terug te zijn,
vooral als het heel koud is,
en alles lijkt veel minder zwaar
dan je het achterliet,
een wandeling per dag verlicht
ook nog eens stil verdriet.
En loop je liever niet alleen,
zoek je vertrouwd gezelschap,
kijk dan al lopend om je heen,
Hij kruist al jarenlang  je pad.

Coby Poelman - Duisterwinkel