De haan in het hart

Nee Petrus, ook jij redt het niet,
al doe je zo je best,
ook jij bent niet voornamer
of beter dan de rest.

Wie zonder zonde is
heeft ook geen Redder nodig,
daarom was Jezus’ reddingstocht
voor niemand overbodig.

Al zal er altijd iemand zijn
die zegt ik ken Hem niet,
de Heer die ons doet leven
is ‘t die ook hem doorziet.

Al horen we geen teken,
al kijkt Hij niemand aan,
als ‘k ooit als Petrus Hem ontken
kraait in mijn hart een haan.

Coby Poelman - Duisterwinkel

De nieuwe Adam

Ik zag vanmorgen de gestalte
van de opgestane Heer
in wat we lazen
en in wat we hoorden

de nieuwe Adam
heeft mijn ziel geraakt
mijn leven tot die
nieuwe mens gemaakt
toen ik me in de
omstanders verplaatste
hun blijdschap en verwondering
me eigen maakte,
de rennende discipel
hijgde hoorbaar
in mijn oor.

Met allen die rondom
mij stonden
zag ik de zweetband en de
windsels opgewonden
toen alles stil werd
hoorde ik mijn naam

de Eersteling
die ons is voorgegaan
blies mij in Zijn gestalte
het nieuwe leven aan!

Coby Poelman - Duisterwinkel


Geschreven n.a.v. een preek op Paasmorgen over Johannes 20 : 1 – 18 en 1 Korintiërs 15 : 19 – 25 en 44 - 50

In gesprek met Vader

Praten met Vader
die mijn leven doorademt,
al voor ik er was
van me hield,
praten met Vader
hoeft niet geknield.

Hij is als vruchtwater
rondom een foetus,
luistert zodra ik me
tot Hem wend,
één en al oor
mijn stem al herkent.

Praten met Vader
is mijn levenskader,
of ik fiets, loop of strijk,
Hij luistert gelijk,
gewoon door er altijd te zijn,
praten met Vader
verlicht ook de pijn.

Soms is het heerlijk
om stil te zwijgen,
luisterend naar
wat Híj zegt,
die Zijn stem
in mijn binnenste legt.

Dan voel ik de
levenslijn die ons verbindt,
mag ik even weer zijn
als een kind.

Coby Poelman - Duisterwinkel

De stilte spreekt

Zwijgend licht de sterrenhemel,

luister van Gods Majesteit

wanneer de mens zich

op de nacht heeft voorbereid.

Zwijgend stijgen overal gebeden,

soms lispelend over wat wordt geleden

maar in de stilte wordt het opgenomen,

geen woord zal Hem ontkomen

die onze harten met erbarmen leest.

Over de sterrenhemel spreekt

door Vader, Zoon en Geest

in nachtelijk stilzwijgen

de Goddelijke kracht

die onze duisternis doorbreekt.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Houvast

Het vuurtorenlicht

aan de donkere hemel

spreekt zonder woorden

rustgevende taal.

De maan en sterren,

ze stralen van verre

als zwijgende bronnen

van ’t scheppingsverhaal.

Juist in het donker lichten ze op

voor wie een licht in nachtstilte zoekt,

een hemels teken van

zie, het is goed!

Coby Poelman - Duisterwinkel

Sportief

Marius van Dokkum ©2005 Art Revisited, Tolbert

De zon schijnt,

hij stapt

van achter zijn krant

in de auto,

sporttas in de hand,

rijdt naar het sportgebouw,

puft op de loopband

in het blauw,

zoveel stappen

per minuut,

bestijgt de fiets

naast buurman Ruud,

beloont zich

met een warme douche,

haalt zijn colbertje

uit de hoes,

zwaait door het raam

onderweg naar huis

naar een sportieve jogger,

die is al bijna thuis,

rijdt een genietende fietser voorbij

en denkt bij zichzelf;

dat is toch niets voor mij.

Coby Poelman - Duisterwinkel

Uit: "Granaatjes met een gouden slot"

Spoorloos?

Hemel en aarde bewogen,

geliefden van verre gezocht,

groeiend verlangen,

gebroken harten,

opgevoerde spanning,

uitgestoken armen,

tot tranen geroerd,

innige omhelzing,

vreugde alom.

Hemel en aarde bewogen,

geliefden van verre bezocht,

tot tranen geroerd,

de mens vrijgekocht,

hoe groot

zal Zíjn verlangen zijn.

Coby Poelman-Duisterwinkel


Geïnspireerd door het televisieprogramma Spoorloos

De trein mindert vaart

Een oude man op het perron
met een al even oude hond
zeult een tas op wielen voort.
Dan staat hij stil,
hijst zijn geriemde broek.
Het hondje wacht
met één oog dicht geduldig.

Deuren schuiven open,
eerst duwt de man
zijn tas het trapje op,
beklimt dan zelf de treden,
het hondje klauterglijdt
met moeite mee.

In de coupé weerklinkt in koor
het langgerekte aaach.

Coby Poelman - Duisterwinkel

Kunstwerk van Sip Hofstede

Het Bildt

Stoeiende kleuren bewolken de hemel

boven het Bildtse opgeslibd land.

Vlakbij de zeedijk onder Sint Anne

nam iemand ooit de penselen ter hand

om hier in krachtige streken te tonen

hoe vrolijk dit Fries stukje polder kan zijn,

kijkend naar ’t spel van de boeiende vormen

maak je zo deel uit van dit domein.

Coby Poelman – Duisterwinkel

Kunstwerk van Clara Schaap - Noordenbos