Empathie

Kijk eens naar mij,

laat me je ogen zien,

ik vraag het niet voor niets,

ik ben met je bewogen.

Kijk nu niet weg,

ik heb het al gezien,

dat smalle spoor

onder je afgewende ogen.

Zo kijkt de Heer,

Hij ziet je aan

en voor je Hem kunt tonen

wat je vandaag hebt meegemaakt

heeft Hij het al vernomen

en is je troostend

tegemoet gekomen.

Coby Poelman - Duisterwinkel


Gepubliceerd in de bundel "Verstillend Licht"

Koopjesvreugde

Ik loop een rondje
door de kringloop
in een straal van geluk
mijn cirkelzaag en loper
vind je nergens goedkoper
‘k voel me opgeruimd
mijn dag kan niet meer stuk.

Coby Poelman - Duisterwinkel

Fonkeling op het Waterlooplein

Hij stond temidden van

smaragd en amethist

te zoeken naar meer

glans en schitter.

Wat op het oog

geen enkel kleursel had,

van dichtbij bruin en mat

maar in het licht

toonde hij stralend

de mooiste glans

van groen en blauw in

fijn labradoriet.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Kinderfoto

Kindje met je bruine krullen
in die vers gevallen sneeuw,
jurkje aan met een wit kraagje
door zus genaaid in vorige eeuw.
Wat gaat er door jouw gedachten
met die sneeuwbal in je hand,
lees ik op dat lief gezichtje
zal ik, ‘k wil geen trammelant?
Pappa met zijn dure toestel
stel dat ik hem raken zal
toch maar niet, besluit je hoofdje
ik gooi straks wel met die bal.

In de foto zie ‘k genietend
trekjes van ons nageslacht,
ook zie ik mijn zus weer voor me
naaiend met verbeeldingskracht
kantjes om ’t geruite pasje,
schuine stof in ‘t rechte pand,
kon ik haar nog maar bedanken,
zij is al aan de overkant.
Oude foto’s gaan weer leven
als het leven verder gaat,
brengen je in andere tijden,
tonen je een nieuw gewaad.

Coby Poelman - Duisterwinkel

Gelukwens uit Aduard

Lentelicht omstraalt ons hart,
Vandaag is jouw verjaardag,
Krokussen kleuren het vorstig zwart.
Lentelicht omstraalt ons hart,
we zingen voor jou in Aduard,
de Levensvorst kleurt rijk de dag.
Lentelicht omstraalt ons hart,
Vandaag is jouw verjaardag!

Coby Poelman - Duisterwinkel

Mijn bijzondere Valentijn

‘t Was in de nacht

van Valentijn

dat de vliezen braken,
jouw komst
ons deed ontwaken.

We hadden je zo vroeg
nog niet verwacht,
reden in de stilte
beschenen door de maan
naar waar je ‘t levenslicht
aanschouwen zou.

Pas aan het einde van
die lange dag,
de moed bijna verloren
werd jij, mijn Valentijn
intens gewenst

geboren.


Coby Poelman - Duisterwinkel


Gepubliceerd in de bundel "De voordracht"

Onderonsje

De tulpen in de kelk

bogen naar de tafel over,

geef ons eens een speld,

ze prikten zich onder hun kop

en staan nu weer rechtop.

Coby Poelman - Duisterwinkel

Ons kindje leeft!

Een grafje heeft hij niet,

hij was pas dertien weken,
de moederschoot ontsloot zich
voor hij was voltooid.

Nu hoorden we
Zijn troostend Woord:
God is geen God van doden
maar van levenden.

Heel langzaam
dringt het tot me door,
hij is door Hem gekend
vanaf zijn oerbegin,
ons kindje is
zo waar Hij leeft
bij Hem!


Coby Poelman - Duisterwinkel

Lekker stoer

Wat de kijker niet weet,

de foto verbloemt,

de stoere tiener

kent nog de historie.

Daar zit ze voor de foto

in haar pak van corduroy

op vaders auto

naast de Goliath

met uitgehaalde vlechtjes

van de knipbeurt in de stad.

Als puber verlang je

soms weer even naar

dat dansen van je krullen,

naar je lange haar.

Coby Poelman - Duisterwinkel

Hij loopt!

Kom eens bij mamma

moedigt ze aan,

daar zie ik het ventje wankelend gaan

waar mamma lachend

naar hem buigt

terwijl ze jaaaaah en goedzo juicht,

zes pasjes, dan valt hij opzij,

kruipend komt hij dichterbij.

Nog één keer klik ik op het glas,

genietend van zijn eerste pas.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Een heerlijke morgen

Het groen en blauw zingt

door mijn venster

van opstanding en leven,

adem wasemt over het veld,

de merel dribbelt etend.

De waterlelie rust nog dicht

achter de uitgelopen beuk.

Straks zal de bloem

zich glorieus ontvouwen.

Ik zal me kleden om

dit wonder van dichtbij

te aanschouwen.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Vrij naar Mattheüs 6 : 25 - 34