De kerkcoupé

Hoe zou het zijn

als in de trein

een vesper werd gehouden,

op zondag

in een kerkcoupé

we Bijbels openvouwen,

men om de beurt

gaat lezen,

a capella zingt

en in gesprek gaat over dat

wat God en mens verbindt.

Wie weet geeft het wel

dat gevoel wat menigeen

vaak mist

maar nimmer onder

woorden bracht omdat

men het niet wist.

Misschien komen de

reizigers vol blijdschap

uit de trein

en neuriën ze op ’t perron

nog vrolijk een refrein.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Koningskinderen

Op de kalender

in ons ouderlijk huis

zwaaiden de prinsjes
vanaf het bordes bij het
"Lang zal ze leven!"

In zwierig handschrift

waren met een kroontjespen

onze namen

tussen de hunne geschreven.

Zo had mijn moeder,

Koningskind als ze was

onze verjaardagen

met die van het

Koningshuis verweven.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Hemelvaart

Christus,

van de aarde opgestegen,
door Gods wolken omarmd,
thuisgekomen,
keert weer!

Coby Poelman-Duisterwinkel


De cinquiano is gepubliceerd in de bundel: "Het pinkstert!" (2012)

Moeders spiegellach

Met spons en zeemleer
stond ze buiten,
ik zat in huis
en tekende mijn moeder,
de kom met water in haar hand.
Ik schrok van elke plens,
het spoelde,
drijfnatte ramen
ontnamen mij het zicht,
ik dacht haar in een lachspiegel,
mijn ogen knipperdicht.

Na het zemen kwam ik kijken,
ging buiten naast haar staan
en zag haar spiegellach naar mij
in 't stralend schone raam.

Vandaag spoel ik de ramen
en stel me moeder voor
stralend met Vader samen.

Coby Poelman - Duisterwinkel

Moederdaggevoel

Als ik naar huis gerend was,

de achterdeur nog open,

om te vertellen

wat ik had gescoord,

zij was er, de handen

in elkaar slaand,

tot in de nacht

had ze me overhoord.

De kale plek voor ’t aanrecht

woog de zorgen

die onder afwas

werden doorgepraat,

was ze alleen

dan zong ze psalmen,

gaf ze zich over aan

haar Toeverlaat.

Ik rook haar warmte

als de tranen kwamen,

de grotemensenwereld me

te machtig werd,

als pleisters niet alleen

meer konden helpen,

ze leefde mee

met elk facet.

Inlevend las ze voor

onder de lamp

boven de

etenstafel,

nog zie ik

het door haar

gesteven kleed

en proef de smaak van wafels.

Als ze eens wist hoeveel ik

van haar leerde,

kon ik nog éénmaal

lezen haar gezicht,

vandaag zie ik

haar leven

door Zijn ogen,

in ‘t hoogste licht.

　

Coby Poelman-Duisterwinkel

Gepubliceerd in de bundel "Velden vol melodieën" (2016)　

Lentebloesem

Boom in lentetooi,

bijen houden hun instuif

rond de vlinderdans.

Coby Poelman - Duisterwinkel

Bevrijdingsfeest

Feestelijk straatgezicht,

driekleurig landbericht,
vierend de vrijheid
van ’t aards vaderland,

drievoudig eerbetoon
aardoverstijgende
van wie bevrijd is
door Zijn Vaderhand. 

Coby Poelman - Duisterwinkel

Putten in de oorlog

De troosteloze aanblik

van de oorlog,

verstilde schuren

in het schemerlicht.

Een levenloze boom

tekent zich af

als een skelet

tegen de

bloedrode lucht

die lijkt te roken

in een hemels schijnsel.

Gekrompen is de hooiberg

die schuilgaat in het donker,

wachtend op de Morgen,

voor elk geluid beducht.

In een zucht

lijkt Putten uitgestorven.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Geschreven bij een schilderij van Wouter Bakkenes.

Dit gedicht is met de foto van het kunstwerk gepubliceerd in het boek "Strijklicht van violen"

Het gedicht is te beluisteren via
 https://www.youtube.com/watch?v=eDnqNLQuZBU