Voor de passpiegel

Zijn spel onderbrekend

komt het kind voor me staan,

bewondering vult zijn blik,

ik prijs me gelukkig

dat ik Fries kan verstaan,

wat hij zegt brengt me

zo in mijn schik,

terug in het pashok

na mijn zacht dankjewel

hoor ‘k hem weer opgaan

in ‘t vrolijke spel,

ik denk vol vermaak

aan die ene minuut,

zijn spontane kreet:

wat sjochstó der leuk út!

Coby Poelman-Duisterwinkel

Uit de bundel "De voordracht"



(Bij "de Wissel" in Dokkum op donderdagmiddag 20 oktober 2011.)

Eén kudde

Hij had het over schapen

en hun kuddenormen.

De wolven waren

hiervoor erg beducht

want als een kudde

van de bergen af kwam stormen

ging menig wolf wel op de vlucht

maar liep een schaap
alleen te dwalen,

waren de wolven
niet van de lucht.

Hij had zich denk ik
zo in hen verdiept

omdat God zelf
hem eens als herder riep.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Uit de bundel: "Verstillend Licht"

Kunstwerk van Sjoke Wassenaar

　

　

　

Dichter zonder schrijfgerei

Schrijf, schrijf

roept mijn hart,

mijn hand grijpt

maar geen inkt

vult het

ontvankelijk wit,

geen zin leegt

alle volheid

van mijn denken,

ongrijpbaar is

het onmisbare instrument.

De inspiratie wringt zich

in een queeste

en zal niet rusten

tot de eerste pennenstreek.

Dan stort het dichtershart

zich onaanspreekbaar

in een vloed van woorden leeg.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Geschreven voor het thema 'Niet te beschrijven'

van de Poeziewedstrijd Literair Dispuut Flanor & SLAG.

　

Luistervinken

Ik ving iets op vanmorgen,

het ging over de preek,

de één zei tot de ander;

het was weer zo cliché,

toen zei de ander tot de één

bid jij nog wel eens dan

voor onze predikant,

nou nee, sinds lang niet meer,

toen werd het stil

en ben ik weggevlogen,

ik zag nog net die duif

boven hun hoofden.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Uit: "Granaatjes met een gouden slot" (2015)

Het kunstwerk is van Sjoke Wassenaar