▼

dinsdag 29 november 2011

Haar lievelingslied

Zingen lukt haar niet
maar lichaamstaal
klinkt des te meer
bij ‘t horen van:
nu zingen wij…

Mijn zingen
lukt niet meer,
terwijl ik naar haar
vreugde-uiting luister
dwars door haar lijden
drink ik mijn tranen in
en hoor van alle zijden
in glorieus getuigenis
welk een Vriend
ons Jezus is.

Coby Poelman-Duisterwinkel
op Geen opmerkingen:

zondag 27 november 2011

Opwindende dirigent



Vol aandacht kijkt hij naar de dirigent,
in zilverfolie vormgegeven,
het ragfijn webwerk
geweven om zijn handen
houdt zijn blik gevangen.
Dan spreekt hij uit
wat in hem opgeroepen wordt.

Zo stond hij vroeger,
de armen als die dirigent,
ertussen strengen wol
die zij tot kluwens wond,
zijn armen zwenkten
op haar swingbeweging.

Nog voelt hij hoe de strengen
zijn handen met een streling
in de ruimte deden zweven,
daar waar het zachte rood
haar handen oversteeg,
het binnenin hem zingen bleef.

Coby Poelman-Duisterwinkel


op Geen opmerkingen:

maandag 14 november 2011

Koninkrijk



Je kijkt er naar uit,
komt verlangend dichterbij,
Hij ziet jou en wenkt!

Coby Poelman-Duisterwinkel
op Geen opmerkingen:

zaterdag 12 november 2011

Fluisterende stemmen

Twee stemmen
fluisteren in mijn oor,
een goede en een kwade,
waar ik door 't kwaad
mij overstemmen laat
verlaat mij niet de goede,
wel zoekt die
mijn beschaamd gelaat
maar niet vervuld met woede,
hij overstijgt met zachte kracht
de stemming van de kwade,
hierin herken ik Christus' macht,
ervaar ik Zijn genade!

Coby Poelman-Duisterwinkel

Gepubliceerd in : "Verrassend uitzicht" (2013) 

Aan dit gedicht werd op 1 november 2011 de zilveren veer toegekend door www.gedichtensite.nl

Dit gedicht is te beluisteren op https://www.luistergedichten.nl/index.php/religieuze-audio/19-geloof-hoop-liefde/20-fluisterende-stemmen
op Geen opmerkingen:

donderdag 10 november 2011

Herfstkind

Geboren
in de herfst,
in liefde ontvangen,
opgevoed
bij zang
van psalmen
en gezangen.

Een herfsttype
noemen ze haar
als ze kijken
naar haar ogen
en de kleur
van het haar.

De kleuren
van de herfst,
Gods prachtige
natuur,
lichten in haar
het vlammen
van vuur
als ze spreekt
over de Vader.

Zo komt,
dat is haar hoop,
een broeder
of een zuster
Hem
die zij liefheeft
nader.

Coby Poelman-Duisterwinkel
op Geen opmerkingen:

woensdag 9 november 2011

Kamer

Ik zit onder Kleed
en denk aan Kast.
Kleed ruikt naar Kamer,
naar nepdood en geboren.
ik ben niet Bapper zoals
met grote ontsnapping.
Buiten is raar.
In Kamer was het Mam en ik.
Ik redde Mam maar
nu wil ze naar Hemel
De Opa-man wilde mij niet
dan hoefde Mam geen Mam zijn.

In Kamer was parcours,
Buiten word je moe
van lopen op zware schoenen,
Ik sabbel op rotte Kies
die niet meer smaakt naar Mam.
Oma is lief maar anders
Stopa is sterk als Spiderman,
hij wil wel dat ik geboren ben.
Ik wil graag wat
maar Mam is Weg,
nog verder dan in Kamer
misschien bij Gods gezicht
die geel in Dakraam was
en ook in Wereld.
Kun je ook Mam voor
Dagtraktatie vragen?

Ik doe Schreeuw
in mijn eentje,
maar nu blij;
Mam, je bent aan!

Coby Poelman-Duisterwinkel

Bapper = Woordbroodje van bang en dapper
Stopa = Stiefopa

Geschreven n.a.v. het gelijknamige boek van Emma Donoghue

Gepubliceerd in "Strijklicht van violen", poëzie bij kunst en literatuur (2013)

op Geen opmerkingen: